پنجشنبه، تیر ۰۹، ۱۳۹۰

آخرین ضربه




 به یاد آوردن این تصاویر برای خودم  نیز بسیار سخت است ، اما چه کنم که بخشی از گذشته من و همکارانم را شکل داده است.
حامد نیک گو جوانی که از سال ۱۳۷۲ به عنوان خبرنگار افتخاری ماهنامه قرن ۲۱ فعالیت مطبوعاتی خود را آغاز ودر سال ۱۳۷۴
هم زمان با حضورش در دانشگاه و در روزنامه اخبار ،آن را به چشم یک شغل نگاه کرد و هیچ گاه یادش نمی رود اولین چک مربوط به حقوقش ۴۰ هزارتومان وشیرین ترین دستمزد این سال ها بود و چه خوشحال شد ... اما نه براستی!
این جوان در طول این سال ها در روزنامه ،هفته نامه و ماهنامه های بسیاری از خبرنگاری تا سردبیری و رهبری نشریات  فعالیت می کرد و  تا همین اواخر یعنی  مهرماه سال۸۸،یعنی همان ماهنامه مهندسی زیرساخت ها و در سمت سردبیر ومدیراجرایی قلم می زد.اما چه شد که پسر موفق آن زمان پس از این حملات که در تصاویر مشاهده می کنید،دیگر هرگز کسی او را ندیده و آنان که دیدند ،با بی رحمی و بدون در نظر گرفتن سال ها سوابق فرهنگی و تحصیلات او،محکومش کردند به چیزی که نبود ونکرد!
و این جوان دردمند خودم هستم.